சிங்கா - சிங்கி: ராமதாசும் அவரது அரசியலின் சில தருணங்களும்..... May, 2013

{மே, 2013. வன்னியர் சங்கம் நடத்திய சித்திரை முழுநிலவுப் பெருவிழா, சித்ரவதைப் பெருவிழாவாக மாறி மரக்காணத்தில் மரண கானம் கேட்டது. சட்டசபையில் ஜெயலலிதா பாய்ச்சல், அரசியல் தலைவர்களுடன் திருமாவளவன் சந்திப்பு, தாழ்த்தப்பட்ட மக்களுக்கு எதிராக ஜாதிவெறியைத் தூண்டும் விதமாகப் பேசியது உள்ளிட்ட பல்வேறு வழக்குகளில் ராமதாஸ் கைது, மீண்டும் வன்முறை... என வடமாவட்டங்கள் பதற்றத்தில் கிடக்கின்றன.}

ராமதாஸ் அவரது அரசியலின் சில தருணங்களில் அவர் மீதான நம்பிக்கையை ஏற்படுத்தி இருக்கிறார். ஆனால் அந்த நம்பிக்கையை வேறு ஏதாவது வகைகளில் அவரே குலைத்து விட்டும் போய்வுடுகிறார். அரசியல் வாதிகள் மேல் எப்பொழுதும் எனக்கு ஒரு “மிக பெரிய நம்பிக்கை” உண்டு, அது, அரசியல் ஆதாயம் இல்லாமல் எந்த ஒரு செயல்களையும் செய்யமாட்டார்கள் என்பது. சாதாரண மனிதர்கள் மிக பெரிய தவறாக கருதுபவைகள் அரசியல்வாதியின் கருத்தில் ஒரு மிக பெரிய வாய்ப்பாகவே இருக்கும். நாம் ஒரு suicidal attempt என்று நினைக்கும் ஒருவிஷயம் அவர்கள் பார்வையில் வேறுவிதமாகவே தெரிகிறது, ஒரு மிக சிறந்த வாய்ப்பாக.

ராமதாஸின் தமிழ் மொழி சார்ந்த, இனம் சார்ந்த பிராதபங்களெல்லாம் தன்னை முன்னிருத்தவும், பெருவாரியான மக்கள் கூட்டத்தின் உணர்ச்சிகளில் விளையாட உதவும் ஒரு டூல் ஆக மட்டுமே இருப்பதாக நினைத்திருக்கிறேன்/ நினைக்கிறேன்.. அவரால் ஏதாவது சமூக நன்மை கிடைத்திருப்பதாக கொண்டால் அது unintentional மட்டுமே. ஏனெனில் அவரது அரசியல் சமூகத்திற்கான நன்மைகானதாக என்றும் இருந்ததில்லை. அதேமாதிரி அவர் எப்பொழுதும் நம்மால் அனுமானிக்க கூடிய ஒரு டிபிகல் அரசியல்வாதி மட்டுமே. பெரிய நுண்ணரசியல்கள் ஏதும் இருப்பதில்லை.

சாதி மற்றும் வன்முறை சார்ந்த செயல்பாடுகள் மூலம் முதலில் கவனம் பெற்றார், பின் அரசியல் அரங்கத்தில் நுழைந்தவுடன் “நல்ல” பிம்பத்திர்க்ககவும் பொது நீரோட்டத்தில் தன்னை அடையாளபடுத்திகொள்ளவும் தமிழ் மொழி/இனம் சார்ந்த கலாசார நிகழ்வுகளில தன் பெயரை முன்னிறுத்தி கொண்டார், (அவரது “சாதி இணக்கம்” இப்போதைய சாதி துவேச பேச்சுக்களாலும், “பசுமை தாயகம்”, இப்போது வெட்டப்பட்டு கிடக்கும் மரங்களாலும் பல்லிழித்து கிடக்கின்றன; இப்போதய ராமதாசின் செயல்பாடுகள் யாருக்காவது “அதிர்ச்சி” அளிப்பவையாக இருந்தால், மன்னிக்கவும், அவர்களை எளிய மனிதர்களாகவே என்னால் வகைபடுத்தமுடிகிறது). ஈசியாக கிடைப்பதும் ரொம்ப சவுகரியமானதாகவும்தான் எப்போதும் இருக்கிறதே, “முற்போக்கு முகமூடி”. ஒரு கட்டத்தில் அரசியல் அரங்கத்தில் மதிமுக, இரு பெரும் அரசியல் கட்சிகளால் கூட்டணிக்கு மதிக்கபடாமலும், அதேசமயம் அவர்களது பெரு விருப்பமாக பாமக இருந்ததும், ராமதாசுக்கு தனது அரசியல் “வழிமுறைகளின்” மேல் ஒரு மிக பெரிய நம்பிக்கையை கொடுத்தது ஆனால் அந்த நம்பிக்கை போன இரு தேர்தல்களாலும் பொய்த்துபோக ஆரம்பித்தது…. இவ்வளவுகாலங்கள் மிக பெரிய நம்பிக்கை கொண்டு பின்பற்றிய ஒரே வழிமுறையும் தோற்று போனபின், பாவம், நிலைகுலைந்து போய்விட்டார்…. அவருடைய முற்போக்கு முகமூடி ஒரு கட்டதிற்க்குமேல் தனக்கு பலனளிக்கவில்லை என்று தெரிந்ததும், தனக்கு பழகமானதுமானதும் தெரிந்ததுமான ஒரே வழிமுறையில் இப்போது இறங்கிவிட்டார்.

அவரது இப்போதைய செயல்கள் அரசியல் வாழ்வின் தவறான முடிவுகலாகத்தான் சாதாரண மனிதர்களான நாம் நினைப்போம், ஆனால் அரசியல்வாதியாக, அவர்தனது இரண்டாவது சுற்றை மிக வெற்றிகரமாக தொடங்கி இருக்கிறார், என்றே நினைக்கிறேன். இப்போது நடந்த அல்லது நடந்துகொண்டிருக்கிற நிகழ்வுகளில் ஒன்று கூட அவர் எதிர்பார்க்காதது அல்ல. மதிப்பீடுகளின் வீழ்ச்சி எப்போதும் அரசியல்வாதிகளின் எழுச்சிகளுக்கு நேர்மாறானதாகதான் இருக்கிறது. இது அரசியல்வாதிகளின் மேல் இருக்கும் எதிர்மறையான நம்பிக்கை அல்ல, அவர்களது இயல்பான மனம் இயங்கு முறைமீதான நம்பிக்கை. அவர் சார்ந்த சமூகங்களில் அவர் மேலும் பலம் பெற்றுகொண்டிருக்கிறார்.அவர் இப்போது கைகொண்டிருக்கும் வழிமுறைகளில் “வெற்றி” பெற்றுவிடக்கூடாது என்று மனம் ஆசைபட்டலும், இந்த நிகழ்வுகளின் மூலம் கிடைக்கின்ற முக்கியத்துவத்தை எப்படி பயன்படுத்தவேண்டும் என்று ரொம்ப “தெளிந்தவர்” என்ற முறையில் அவர் மீது எனக்கு “நம்பிக்கை” இருக்கிறது. இன்னும் இரண்டு தேர்தல்கள் போதும் அவருக்கு, சாதீயத்தை முன்னிலைப்படுத்தி அரசியலில் இழந்த முக்கியத்துவத்தை மீண்டும் பெற்றுவிடுவார் அப்புறம்தான் இருக்கவே இருக்கிறதே தமிழ்/தமிழன்/முற்போக்கு முகமூடிகள்….. எடுத்து அணிந்துகொண்டால்

போகிறது.

இந்த வார ஒ பக்கங்களுக்காக ராமசாசுக்கு Gnani எழுதிய கடிதம் அவரை கொஞ்சமாவது சிந்திக்க வைக்க வேண்டும் என்றே விரும்புகிறேன்...

இந்த வார ஓ பக்கக்கட்டுரை: நீதிபதிகளுக்கும் ராமதாசுக்கும் - இரு கடிதங்கள் .

http://www.gnani.net/நீதிபதிகளுக்கும்-ராமதாச/
**************************

ஞாநியின் கடிதம்

அன்புள்ள டாக்டர் ராமதாஸ் அவர்களுக்கு

வணக்கம்.

மூன்று மாதங்களுக்கு முன்பு ஒரு நாள், என் மீது நீங்கள் வைத்திருந்த மதிப்பினால் என் வீடு தேடி வந்து நீங்கள் என்னுடன் ஒரே கட்டிலில் அமர்ந்து ஒரு மூத்த உறவினர் போல எந்த தயக்கமும் தடைகளும் இன்றி மூன்று மணி நேரம் உரையாடியது என் மனதில் இன்னமும் பதிந்திருக்கிறது.

விடை பெற்றுப் புறப்படும்போது காரில் ஏறியதுமே நீங்கள் தன்னிச்சையாக பாதுகாப்பு பெல்ட்டை அணிந்ததையும், உங்கள் ஓட்டுநர் முதல் உடன் வந்திருந்த இதர நண்பர்கள் வரை அனைவரும் யாரும் சொல்லாமலே அப்படிச் செய்ததையும் கண்டு நான் வியந்து பாராட்டியது உங்களுக்கும் நினைவில் இருக்கலாம்.

சமூகத்தில் மேம்போக்கான மாற்றங்களைச் செய்யாமல், ஆழமான அடிப்படை மாற்றங்களை ஏற்படுத்த வேண்டும் என்ற தொலை நோக்குடன் நீங்கள் சங்கம் தொடங்கிய நாள் முதல் கட்சி வளர்த்த நாள் வரை என்னவெல்லாம் செய்து வந்திருக்கிறீர்கள் என்று கோப்புகள், ஆவணங்கள் உதவியோடு அன்று எனக்கு விளக்கினீர்கள். சினிமாவை சார்ந்திராத சுயேச்சையான தொலைக்காட்சி நடத்துவது, தாய்மொழிக் கல்வி, அரசின் நிதி நிலை அறிக்கைக்கு துறை வாரியாக மாற்று யோசனை அறிக்கைகள் , பூரண மதுவிலக்கு என்ற பல கொள்கைகள் எனக்கும் உடன்பாடானவையே என்று நானும் உங்களிடம் சொன்னேன்.

அனைத்தையும் விட வட தமிழகம் முழுவதும் நீங்களும் தொல். திருமாவளவனும் சேர்ந்து பாட்டாளி மக்கள் கட்சி, விடுதலை சிறுத்தைகள் வாயிலாகக் கடந்த சுமார் பத்தாண்டுகளாக ஏற்படுத்தியிருக்கும் சாதி சமரச அமைதி உணர்வு மகத்தானது என்பதை நான் உங்களுக்குச் சொன்னேன். ஏனென்றால் வன்னியர்களை நான் ஆதிக்க சாதியாகக் கருதியதில்லை. தீண்டாமை என்ற ஒற்றை அம்சத்தைத் தவிர வன்னியரும் பறையரும் ஒரே அடித்தள வாழ்நிலையில்தான் வட தமிழகத்தில் வாழ்கிறார்கள் என்பதை அந்த மண்ணின் மைந்தனான நான் நேரடியாக அறிவேன்.

இன்னும் சொல்லப் போனால் இந்த இரு பிரிவினரும் அரசியல் ரீதியாக ஒன்றிணைந்து செயல்பட்டால், இந்த வட்டாரத்தில் வேறு எந்த அரசியல் சக்தியும் ஆதிக்க சாதியும் தேர்தல் அரசியலில் இவர்களை வீழ்த்தவே முடியாது என்ற உண்மையையும் நாம் விவாதித்தோம்.

ஆனால் நீங்களோ, தாழ்த்தப்பட்ட சாதியினர், குறிப்பாக பறையர், தம் கட்சி ஆதரவுடன் சாதி மறுப்பு என்ற பெயரால், கலப்புத் திருமணம் என்ற பெயரால் காதல்நாடகங்கள் நடத்தி மிரட்டிப் பணம் பறிப்பதை எதிர்க்கவே ஓர் உயர் சாதிக் கூட்டமைப்பை ஏற்படுத்தியதாக எனக்குப் புரியவைக்க முயற்சித்தீர்கள்.